Μεσοθηλίωμα Περιτοναίου

Τι είναι το Μεσοθηλίωμα Περιτοναίου;

Το μεσοθηλίωμα του περιτοναίου είναι ένας τύπος σπάνιου καρκίνου που προσβάλλει το περιτόναιο. Όπως και άλλοι τύποι μεσοθηλιώματος, και αυτό του περιτοναίου μπορεί να έχει σχέση με την έκθεση σε άσβεστο. Το μεσοθηλίωμα περιτοναίου είναι μία επιθετική μορφή καρκίνου, ιδιαίτερα διότι μπορεί να έχει ήδη διασπαρεί σε όλο το περιτόναιο κατά τη διάγνωση, δεδομένου ότι είναι δύσκολο να ανιχνευθεί σε αρχικά στάδια.

Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει μεσοθηλίωμα του περιτοναίου. Είναι σπάνιο στα παιδιά, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι που διαγιγνώσκονται είναι άνω των 50 ετών.

Πόσο συχνό είναι το Μεσοθηλίωμα Περιτοναίου;

Είναι μία πολύ σπάνια νόσος. Το μεσοθηλίωμα του περιτοναίου είναι το 2ο συχνότερο μεσοθηλίωμα μετά από αυτό του υπεζωκότα. Αποτελεί το πιο συχνό πρωτοπαθές νεόπλασμα του περιτοναίου. Στις ΗΠΑ υπάρχουν μόνο 400 ως 1000 νέες περιπτώσεις κάθε χρόνο.

Πού οφείλεται το Μεσοθηλίωμα του Περιτοναίου;

Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου ανάπτυξης μεσοθηλιώματος είναι η έκθεση σε άσβεστο. Ωστόσο, η ανάπτυξη του περιτοναϊκού μεσοθηλιώματος δεν είναι απόλυτα σχετιζόμενη με την έκθεση σε άσβεστο. Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν η έκθεση σε πυρίτιο και εριονίτη, η ακτινοβολία και οι γενετικές μεταλλάξεις.

Ποια είναι τα Συμπτώματα στο Μεσοθηλίωμα Περιτοναίου;

Συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Ωστόσο, συμπτώματα υπάρχουν όσο προχωρά η νόσος στα όργανα εντός της κοιλιάς. Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι το προοδευτική διάταση (φούσκωμα) της κοιλιάς από τη συσσώρευση ασκιτικού υγρού. Ο πόνος αποτελεί το δεύτερο πιο συχνό σύμπτωμα.

Σημεία και συμπτώματα του μεσοθηλιώματος του περιτοναίου αποτελούν:

  • Ασκιτική συλλογή
  • Κοιλιακή διάταση
  • Πόνος στην κοιλιακή χώρα
  • Ανώδυνη κοιλιακή μάζα
  • Δυσκοιλιότητα ή και απόφραξη του εντέρου
  • Ναυτία ή/και έμετος
  • Μη ηθελημένη απώλεια βάρους
  • Απώλεια όρεξης

Τα συμπτώματα αυτά ΔΕΝ είναι ειδικά της πάθησης, ενώ υπάρχουν πολύ πιο συχνές παθήσεις με αντίστοιχα συμπτώματα. Σε κάθε περίπτωση, αν παρατηρήσουμε σχετικά συμπτώματα ενημερώνουμε τον γιατρό μας.

Διάγνωση

Το μεσοθηλίωμα του περιτοναίου είναι δύσκολο να διαγνωσθεί διότι δεν προκαλεί συμπτώματα στα αρχικά στάδια, και όταν υπάρχουν συμπτώματα, αυτά μοιάζουν με άλλες πιο συχνές παθήσεις του πεπτικού ή άλλους καρκίνους.

Η διάγνωση περιλαμβάνει:

  • το ιστορικό
  • την αντικειμενική (φυσική) εξέταση
  • τις αιματολογικές εξετάσεις (γενικές και ειδικούς καρκινικούς και άλλους δείκτες)
  • τις απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η αξονική τομογραφία (CT) και η μαγνητική τομογραφία (MRI) άνω και κάτω κοιλίας
  • τις εξετάσεις στο ασκιτικό υγρό της κοιλιάς μέσω διαδερμικής παρκέντησης
  • τη λήψη βιοψιών μέσω διαδερμικής υπό CT παρακέντησης ή με τη διενέργεια λαπαροσκοπικής επέμβασης. Είναι η παθολογοανατομική εξέταση των βιοψιών που επιβεβαιώνει ιστολογικά τη διάγνωση του μεσοθηλιώματος του περιτοναίου.

Σταδιοποίηση

Η σταδιοποίηση στον καρκίνο είναι μία διαδικασία που δείχνει πόσο έχει προχωρήσει η νόσος. Στην περίπτωση του μεσοθηλιώματος του περιτοναίου το πιο συχνό σύστημα σταδιοποίησης είναι μέσω του PCI (Peritoneal Cancer Index). Με το PCI διαιρούμε την κοιλιακή χώρα σε 13 τμήματα και του δίνουμε βαθμούς από 0 ως 3 σε κάθε ένα από αυτά. Μηδέν σημαίνει καθόλου νόσος, ενώ 3 σημαίνει ότι ο καρκίνος έχει καταλάβει την περιοχή. Το άθροισμα των παραπάνω αντιστοιχεί σε ένα σκορ από 0 ως 39.

Για το μεσοθηλίωμα του περιτοναίου η σταδιοποίηση είναι ως εξής:

  • Στάδιο 1: PCI από 1 ως 10
  • Στάδιο 2: PCI από 12 ως 20
  • Στάδιο 1: PCI από 21 ως 30
  • Στάδιο 1: PCI από 31 ως 39

Θεραπεία

Η θεραπεία του μεσοθηλιώματος του περιτοναίου εξαρτάται από το στάδιο, τη γενική κατάσταση του ασθενούς, καθώς και από άλλους παράγοντες. Η πιο συχνή θεραπεία είναι χειρουργική με τον συνδυασμό κυτταρομειωτικής χειρουργικής και διεγχειρητικής χορήγησης υπέρθερμης ενδοπεριτοναϊκής χημειοθεραπείας (HIPEC).

Η συστηματική χημειοθεραπεία έχει θέση στις περιπτώσεις που δεν μπορεί να γίνει χειρουργική επέμβαση ή είναι ατελής. Επίσης, η ανοσοθεραπεία και η στοχευμένη θεραπεία μπορεί να αποτελούν θεραπευτικές επιλογές για κάποιους ασθενείς. Τέλος, η παρηγορητική θεραπεία αποτελεί συνδυασμό θεραπευτικών επιλογών για τη μείωση των συμπτωμάτων και τη διαχείρηση των επιπλοκών της νόσου. Έχει θέση όταν ο ασθενής δεν μπορεί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ή όταν η νόσος είναι πολύ προχωρημένη.

Η πρόγνωση της νόσου σε ασθενείς που μπορούν να έχουν πλήρη κυτταρομείωση και HIPEC είναι πολύ πιο καλή, αφού σχεδόν οι μισοί ασθενείς φτάνουν την 5-ετή επιβίωση.